ในคืนที่เงียบสงบนี้ฉันมองไปไกลจิตใจของฉันเต็มไปด้วยคอมพิวเตอร์ที่เปิดอยู่ในรถไฟร้านอาหารใบหน้าที่ครุ่นคิดและเหนื่อยล้า มันเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นคุณในบทความข่าว   คุณปู่จองนัมซาน

สวัสดีครับผมอยู่ในคอนเน็กติกัต คุณรู้มั้ย มันเป็นโรคติดต่อใหม่ที่ทำให้ฉันรู้จักคุณ ฉันอยู่ที่นั่นเมื่อหลายปีก่อน " โรคซาร์ " การป้องกันและควบคุมการเคลื่อนไหวคุณเริ่มก่อน ตอนนี้หวู่ฮั่นเป็นกังวลใหม่มงกุฎปอดบวมปรากฏสถานการณ์ความปลอดภัยส่วนบุคคลคุณคิดว่าไม่ใช่ความปลอดภัยส่วนบุคคลแต่คืนวิ่งไปหวู่ฮั่น

ปู่จงเมื่อฉันได้ยินเกี่ยวกับเทอมใหม่ " โรคปอดบวมและการติดเชื้อโคโรนาไวรัสใหม่ " ได้ยินข่าวนี้ผมรู้สึกว่ามันไกลจากเราและฉันก็กลัวอีกเมื่อข่าวของโรงเรียนเลื่อนไป ในวันขึ้นปีใหม่เมื่อผมเห็นทีมแพทย์ทหารก่อนรวมตัวกันในหวู่ฮั่นผมรู้สึกว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องเล็กแต่การต่อสู้ที่ยาก คุณเป็น 84 ปีแต่คุณไม่กลัวความยากลําบากและกล้าหาญเป็นครั้งแรกในความต้องการมากที่สุดและสถานที่ที่อันตรายที่สุดคือคุณบอกเราไม่กลัว คุณไม่กลัว คุณไม่ได้ให้ฉันได้เห็นชนิดของจิตวิญญาณที่ไม่สับสนเมื่อก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ คุณเป็นผู้บุกเบิกในการต่อสู้

คุณปู่จงมันเป็นโรคระบาดที่ทำให้ผมรู้จักคุณ คุณเป็นวีรบุรุษของประชาชน เมื่อฉันรู้ว่าคุณเป็น 84 ปีภาพในใจของฉันคือว่าทุกๆเช้าคุณต้องแบกกรงนกฮัมเพลงเดินในสวนและใช้ชีวิตอย่างสบายๆในวัยชรา แต่คุณไม่ได้คุณกำลังวิ่งเข้าไปในเส้นทางของการติดเชื้อ รูปนั้นทำให้ฉันประทับใจทำให้ฉันเข้าใจความหมายที่แท้จริง " ชีวิตและความตายเป็นประโยชน์ต่อประเทศและวิธีการหลีกเลี่ยงชะตากรรมของภัยพิบัติ " เชื้อสาย มันเป็นคุณและล้านของปู่ย่าตายายและป้าที่ทุ่มเทตัวเองเพื่อต่อสู้กับโรคเอดส์ที่เป็นแรงบันดาลใจให้รุ่นของเราถ้ามันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับประเทศของเราวิธีที่เราสามารถหลีกเลี่ยงความชั่วร้ายที่เรา

คุณมีความรับผิดชอบต่อสังคมรับผิดชอบต่อประเทศและมีความรับผิดชอบมากมายบนไหล่ของคุณ อย่างไรก็ตามความรับผิดชอบไม่ใช่คำพูดที่ดีและน่ารักเลือกที่จะแบกมันมักจะต้องจ่ายต้องใช้ความกล้าหาญแต่ยังต้องยืนยัน

มีความงามที่ดีในโลกเพราะหัวใจมีความดี ขอบคุณสำหรับบริษัทของคุณ ไม่เอาน่าคุณปู่จอง เมื่อคุณกลับมาจากชัยชนะของคุณฉันรอคุณทุกปี